موتسارت . پیانو کنسرتو شماره نوزده
اجرای پیانو کنسرتوی شماره ۱۹ موتسارت با نوازندگی پیانیست بزرگ، ماورتزیو پولینی و رهبری کارل بوم یکی از برجسته‌ترین اجراهای این اثر محسوب می‌شود. این کنسرتو که در سال ۱۷۸۴ نوشته شده است، جزو کنسرتوهای کمتر شناخته‌شده موتسارت است، اما در این اجرا درخششی دوباره می‌یابد.
پولینی با تکنیک بی‌نقص و تسلط فوق‌العاده‌اش بر ساز، تمام جزییات موسیقی موتسارت را با دقت و ظرافتی استثنایی به نمایش می‌گذارد. لمس شفاف و سبک پولینی، به‌ویژه در موومان‌های سریع و پرجنب‌وجوش اثر، زیبایی خاصی به اجرای این کنسرتو می‌بخشد. توانایی او در حفظ تعادل بین جنبه‌های تکنیکی و احساسی، باعث می‌شود این اجرا به یکی از بی‌همتاترین تفسیرهای این اثر تبدیل شود.
از سوی دیگر، کارل بوم به عنوان یکی از رهبران برجسته آثار کلاسیک، با درک عمیقش از موسیقی موتسارت و تجربه طولانی در اجرای این نوع آثار، با ارکستر سمفونیک وین هماهنگی کاملی ایجاد می‌کند. بوم با هدایت دقیق و تفسیر غنی خود، فضایی مناسب برای نمایش تکنیک‌های پولینی و زیبایی‌های کنسرتو فراهم می‌سازد.
این همکاری بین پولینی و بوم، ترکیبی از تکنیک بی‌نظیر، حساسیت موسیقایی و فهم عمیق از موسیقی موتسارت را به ارمغان آورده و به یکی از اجراهای برجسته از این کنسرتو تبدیل شده است.